نجوا
15 اسفند 1390 توسط باهری
يا دم هست خدايا :كه وقتي تنها شدم بدانم كه شما همه را از دوروبرم پداندي تا من خودت تنها با شيم و خوش بش كنيم
خدايا دست هاي ناتوانم را در دست هاي توانا و مهربان خودت بگير، تا در روز مرگي روزهاي اين دنيا غرق نشوم، و در هياهوي زندگي روح انساني ام را گم نكنم.
پروردگارا، افتخار سجده كردن برآستان قدسي ات را هرگز از من نگير، چرا كه هرگاه برتو سجده مي كنم، روحم را نوازش مي كنم و به آن آرامشي ژرف مي بخشي، پس اي بخشنده تين بخشندگان بگذار تا ابد بنده كوچك تو باقي بمانم.